‘Wat ik doe, is vooraf niet te verzinnen’

Marcel is vanuit Conclusion Xforce gedetacheerd bij ecosysteem-collega Conclusion Mission Critical (CMC). Als Site Reliability Engineer (SRE) bedient hij samen met een team van SRE’s verschillende Development-teams van NS. Vanuit die hoedanigheid dragen de SRE’s verantwoordelijkheid voor de regie en het innoveren en operationeel houden van de dienstverlening (treinen blijven rijden, reisinformatie in de app, op de website en borden). In de praktijk bestaat dat uit heel veel praten. “Wat ik doe, is vooraf niet te verzinnen”, vertelt Marcel. “Ik zeg weleens gekscherend: mijn agenda laat zien wat ik vooral niet ga doen. Soms is het veel tegelijkertijd, maar daar kan ik gelukkig goed tegen.”

In Marcels huidige rol vliegen er nogal wat termen en afkortingen over tafel. In het begin viel hem dat niet mee, maar inmiddels is het gesneden koek voor de IT Consultant van Conclusion Xforce, waar hij al bijna twee decennia actief is. Marcel ziet zichzelf als rasechte techneut: “In het begin lag mijn focus vooral op infra. Ergens rond 2000 begon ik met AIX, het besturingssysteem van IBM dat gebaseerd is op Unix. Daar ben ik Linux bij gaan doen - en uiteindelijk ook containerisatie en workshops over de Red Hat-certificering.” Om te concluderen: “Dus ja, ik ben gewoon een nerd.”

20 september 2004 was Marcels eerste dag bij Conclusion Xforce. Al is het even geleden, hij weet het nog goed: “Formeel was ik de negentien dagen daarvoor werkloos, maar met de wetenschap dat ik snel weer aan de bak kon. Eigenlijk zou ik op 1 september beginnen, maar er moest nog een screening gedaan worden. In die tijd werkten er vier engineers bij Conclusion Xforce.” Welk project had Marcel destijds onder zijn hoede? “Ik heb het geluk gehad dat ik bijna veertien jaar op dezelfde opdracht heb gezeten als IT engineer bij Air France-KLM. Ik gedroeg me echt als een KLM’er. Zo’n beetje de helft van het bedrijf wist niet dat ik een externe was.”

Net als Marcel dieper zijn geschiedenis als IT’er in wil duiken, komt er een belangrijk berichtje binnen. Nog geen minuut later is het geregeld. “Dit is de realiteit voor mij”, geeft hij aan. “Een verstoring op het spoor heeft vrijwel direct impact op de dienstverlening en daarmee de reiziger. We zitten er daarom bovenop wanneer we een melding krijgen. Snelheid van handelen en secuur werken aan een oplossing zijn daarbij cruciaal.”

Marcel en zijn Conclusion Xforce-collega’s werken voor toonaangevende organisaties met een belangrijke maatschappelijke rol. Zoals hierboven geschetst, is de impact van hun werk groot. “Dat zorgt op zijn tijd voor een flinke adrenalineboost”, zegt Marcel. “In mijn tijd bij KLM zei iemand tegen mij dat ik geen stress ken. Dat klopt ook wel, ik zet adrenaline vooral om in enthousiasme en de wil om het te regelen.” Hij klopt zichzelf niet graag op de borst, maar desgevraagd laat de IT Consultant weten in stressvolle situaties van nature de leiding op zich te nemen. “Op zo’n moment heb ik het overzicht, dan ben ik echt in mijn element. Al wil je dat soort momenten vooral niet te vaak meemaken, aangezien je dan al in een storingssituatie zit. Maar goed, dat kun je nooit helemaal voorkomen.”

Aan goede IT’ers wordt getrokken, zo ook aan Marcel. Wat maakt dat hij al bijna twintig jaar goed op zijn plek zit bij Conclusion Xforce? “Ik krijg serieuze aanbiedingen, maar wimpel ze altijd af. Het gras is echt niet groener aan de overkant. Conclusion Xforce is hartstikke goed voor mij. Niet alleen op financieel gebied, maar ook op sociaal vlak. Dat is mij heel wat waard. Ik ben niet zo van de sociale activiteiten en dat wordt geaccepteerd. Ze laten me in mijn waarde en spreken ook de waardering uit voor wat ik doe. Als Conclusion zijn we een groot bedrijf met veel expertise en slagkracht, maar Conclusion Xforce voelt nog steeds persoonlijk. Ik ken iedereen en kan gewoon even binnenlopen bij de directeur als ik iets op mijn lever heb.”

Als Marcel niet aan het praten is op zijn werk, vindt hij concentratie in … herrie. “Als ik aan het studeren ben voor een examen, zet ik een koptelefoon op en draai ik snoeiharde metal. Het is herrie, maar wel herrie die ik ken. Zo hoef ik me niet in te spannen om te luisteren en kan ik me afsluiten van alles en iedereen om me heen.” Marcel bezoekt ook graag metalconcerten. “Dan sta ik daar in mijn overhemd en spijkerbroek tussen al die metal-mensen”, zegt hij grijnzend.

Naast muziek speelt ook voetbal een belangrijke rol in Marcels leven. In de voor hem heilige Kuip ontmoette hij een wel heel speciaal iemand. “Ik had al een paar jaar een seizoenskaart voor Feyenoord. Bijna 27 jaar geleden kwam er een meisje naast me zitten op de tribune. Ze zag me van een afstandje en dacht: die is leuk, daar ga ik naast zitten.” Om vervolgens niet meer van Marcels zijde te wijken. “Inmiddels is ze mijn vrouw!” Sinds 2018 wonen de twee niet meer in Rotterdam, maar in Apeldoorn. “Voornamelijk voor de natuur en de rust”, verklaart Marcel. “Binnen tien minuten fiets ik op de Veluwe tussen de vogels, herten en zwijnen.” Om na al dat praten vooral eens even lekker zijn mond te houden.