Iedere dag weer anders
Een harde lach schalt door de ruimte als Marcel gevraagd wordt zijn gemiddelde werkdag te beschrijven. Die bestaat namelijk niet. Net zoals zijn collega Arjan Baanen maakt ook Marcel deel uit van het ESB TAB team. “Daarin ben ik verantwoordelijk voor het beantwoorden van vragen, het oplossen van incidenten die via het ticketsysteem binnenkomen, het verbeteren van de processen en inrichten van de monitoring voor diverse soorten software. Daarnaast maak ik onderdeel uit van het Platformteam, waar ik me bezighoud met zaken op het gebied van PaaS en SaaS, beheer van bestaande systemen en software voor ons bedrijf, implementatiewijzigingen, security-eisen en meer. En dit alles uiteraard zoveel mogelijk geautomatiseerd.”
‘In welke technologieën gaan we investeren?’
Drukbezet man dus, die Marcel. Maar wacht, hij doet meer. “Gisterenavond nog had ik een meeting met het Architecture Board. Onze focus ligt op de technische strategie van Virtual Sciences. In welke technologieën gaan we wel en niet investeren? Hoe zorgen we voor de juiste kennisopbouw bij collega’s?” De twinkeling in de ogen van de integratiespecialist verraadt de grote liefde voor zijn vak. “Ik houd wel van die afwisseling. De ene keer ad hoc inspelen op uitdagingen en incidenten, om even later juist bezig te zijn met de langetermijnstrategie.”
Hoe voorspelbaarder, hoe beter
Jira is Marcels grootste vriend. “Ik gebruik Jira om het overzicht over al mijn taken te houden. Zo kan ik makkelijker schakelen tussen mijn verschillende rollen. Als er deadlines gelden voor taken, verwerk ik die in de tickets, waardoor ik afspraken altijd kan nakomen. Die voorspelbaarheid is belangrijk, zowel voor collega’s als klanten. Ze moeten op me kunnen bouwen en dat borg ik op deze manier.”
Integratiespecialist die leeft voor uitdagingen
Ook al werkt Marcel inmiddels alweer bijna vijftien jaar bij Virtual Sciences, data-integratie blijft hem boeien: “Als integratiespecialist ben je vaak de spin in het web. Dagelijks heb ik met veel verschillende technologische aspecten te maken. Telkens duikt er een nieuwe uitdaging op. Waarom werkt iets niet? Hoe kan ik het oplossen? Als ik dat dan voor elkaar boks, denk ik telkens weer: yes, lekker!”
Voetbal en Virtual Sciences
“Conclusion-breed was er tijdens het afgelopen EK een poule opgezet. Die heb ik verbazingwekkend genoeg gewonnen”, zegt Marcel met een grote grijns. “Nooit gedacht, maar het heeft me wel vier tickets voor de WK-kwalificatiewedstrijd Nederland - Turkije opgeleverd. Geweldig!” Marcel is sowieso wel van het voetbal. Hij ziet daarin parallellen met zijn eigen werk. “Als team ga je samen geen uitdaging uit de weg. Binnen het ESB TAB team is de teamspirit buitengewoon. Het begin van ons gezamenlijke traject was loodzwaar. Tijdens de stand-by diensten werden we vaak meermaals per nacht wakker gebeld. Toen stond iedereen binnen het team op om elkaar uit de brand te helpen. Daardoor zijn we ontzettend hecht geworden.”
Automatiseren kun je leren
Marcels motto? “Automatiseer alles wat kan. Dan werkt het hoe dan ook goed en voorspelbaar. Ook in mijn vrije tijd leef ik naar mijn motto. Zo houd ik voor mijn klaverjasgroepje een website bij waarin automatisch alle uitslagen worden verwerkt en de stand wordt bijgehouden. Eindig je onderaan? Dan krijg je hoon over je heen. En de winnaar wordt uiteraard in het zonnetje gezet. Onze wekelijkse inleg sparen we op, om eens per jaar met zeven mannen een voetbalwedstrijd in een buitenlandse competitie te bezoeken. Zo gingen we een paar jaar geleden naar Bayern München. Dat Arjen Robben na tien minuten geblesseerd uitviel en ze met 3-0 verloren, vergeten we voor het gemak maar even.”
Nieuwe technieken makkelijker adopteren
Netflix heeft Marcel inmiddels aardig uitgespeeld: “Ik kijk alles wat los en vast zit. Documentaries over de Tweede Wereldoorlog zijn favoriet. Op vakantie neem ik ook altijd een stapeltje geschiedenisboeken mee. Kennis van de geschiedenis maakt dat ik het heden in perspectief kan plaatsen. Dat kan ik ook doorvertalen naar mijn werk. Vroeger was ik dichter op de machinecode aan het programmeren. Dat ontwikkelt zich steeds meer tot een hoger abstractieniveau. Maar door die brede kennis uit het verleden, kan ik nieuwe technieken nu makkelijker adopteren. Het principe blijft onderaan de streep hetzelfde”
