Als junior consultant aan de slag bij Furore:' De patiënt staat nog steeds centraal voor mij'

Ze bewandelden elk een andere route, maar Ro en Stephanie belandden kort geleden allebei als junior consultant bij Furore. Ro deed hiervoor de master Medische Informatiekunde en begon vier maanden geleden als dataconsultant; Stephanie werkte eerder als verpleegkundige in een ziekenhuis en is nu al anderhalf jaar implementatieconsultant. ‘Als eindgebruiker was ik in het ziekenhuis al veel bezig met het verbeteren van het EPD,’ licht ze toe, ‘maar er waren daar op dat vlak geen doorgroeimogelijkheden voor mij.’ Daarom maakte ze de overstap naar de zorg-ICT. 

Hoewel Ro en Stephanie bij aanvang elk al over een flinke portie basiskennis beschikten, hadden ze ook allebei nog veel te leren. Ro, voor wie deze rol haar eerste baan is, moest vooral wennen aan het contrast tussen werken en studeren: ‘Tijdens mijn studie ging ik altijd maar door, door, door, en hier kwam ik erachter dat niet alles altijd in één keer hoeft. Dat was echt een verademing.’  

Wat ze ook fijn vond: de aandacht die Furore besteedt aan het ontwikkelen van basic werkskills, zoals een planning maken, je mail bijhouden en overzicht houden in je taken. ‘Dat soort thema’s komen aan bod in het Young Professional-programma, waar alle junioren de eerste twee jaar automatisch aan meedoen. Als het je eerste baan is, is dat heel erg waardevol.’ 

Stephanie moest vooral wennen aan het technische aspect. ‘Ik kwam op mijn eigen verzoek in het Epic-team terecht, een van de twee grote EPD-systemen, en moest daardoor al snel naar Amerika voor de verplichte Epic-training.’ Dat ging haar goed af: ‘Ik ben natuurlijk niet technisch geschoold, maar ik ben wel bekend met de werkprocessen in het ziekenhuis en weet hoe artsen en verpleegkundigen werken met het EPD. En gelukkig ben ik analytisch aangelegd, dus ik kon mijn technische achterstand vrij snel inhalen.’ 

De eerste weken bij Furore hebben beide consultants ervaren als een warm bad. ‘De eerste dag is vooral een kwestie van programma’s installeren en accounts aanmaken,’ vertelt Ro, ‘en daarna kun je je rustig gaan inlezen in het handboek en de documenten die op het intranet staan. Voor sommige starters is het handig om op die manier wat medische info bij te spijkeren; anderen focussen juist meer op het technische deel. Maar wat ik vooral heel fijn vond, was dat ik de ruimte voelde om alles te vragen. Aan directe collega’s, maar ook aan mijn teamleider en mijn accountmanager. Furore is een platte organisatie, en iedereen wordt gelijk behandeld.’  

Ook Stephanie beschrijft de sfeer tijdens de onboarding als veilig en open. ‘Het is niet verplicht om elke dag op kantoor te zijn, maar in het begin wordt dat wel aangeraden, omdat je mensen dan echt kunt leren kennen – en zij jou ook. En dan merk je al snel dat je bij van alles wordt betrokken. Daardoor voelde ik me heel welkom.’ 

Zodra ze haar draai op kantoor gevonden had, kreeg Ro de interne opdracht om de sollicitatieprocedure voor een andere afdeling te updaten. ‘Dat ging toen nog via een Word-document, en ze wilden het graag wat netter aanpakken,’ licht ze toe. ‘Ik onderzocht welke programma’s we daarvoor zouden kunnen gebruiken, of dat het misschien beter was om zelf iets te bouwen. Voor mij was dat de ideale manier om een beetje in het bedrijf te landen: ik had iets concreets en nuttigs te doen, maar droeg nog niet gelijk de verantwoordelijkheid die komt kijken bij een externe opdracht.’ 

Stephanie, die natuurlijk al werkervaring had als verpleegkundige, begon al wel binnen korte tijd aan een externe klus. ‘Na een maand kreeg ik mijn eerste opdracht als applicatie-analist bij een implementatie van Epic in Zwitserland en daar zit ik nu nog steeds, al zijn we inmiddels aanbeland in de nazorgperiode. In het begin vond ik het best spannend: een andere baan, een andere taal, een andere cultuur… Maar ik besloot heel bewust om gewoon mezelf te zijn en de mensen daar te helpen zoals ik dat ook in een andere situatie zou doen, en daardoor ging het al snel heel soepel.’ 

 Wat blijkt: er zijn misschien wel meer overeenkomsten dan verschillen tussen de verpleegkunde en de zorg-ICT. ‘De vaardigheden en behulpzaamheid die ik nodig had als verpleegkundige gebruik ik nu nog steeds,’ licht Stephanie toe, ‘maar net op een andere manier. Het is immers geen patiënt meer die ik nu te woord sta, maar een collega of klant. En daarin vind ik het absoluut een voordeel dat ik in de zorg heb gewerkt. Je hebt als consultant te maken met verpleegkundigen en artsen die soms niks snappen van het technische verhaal, en daar moet je jezelf dan wel in kunnen verplaatsen.’ 

Ook Ro voelt zich inmiddels klaar voor haar eerste externe opdracht. ‘In de eerste weken was ik wel onderdeel van het bedrijf, maar tegelijkertijd wist ik nog niet goed waar Furore voor stond. Nu weet ik dat wel, doordat ik heel veel collega’s heb gesproken – en omdat ik de afgelopen maanden zowel aan mijn soft skills als aan mijn hard skills heb gewerkt, voel ik me nu ook echt een werknemer, en niet meer iemand die net uit de schoolbanken komt.’ 

Ze vervolgt: ‘Ik wilde altijd al graag in de zorg werken om mensen te helpen en beter te maken, maar het was niks voor mij om direct aan het bed te staan. Daarom koos ik voor een route achter de schermen, en ik vind het heerlijk dat ik nu elke dag bezig ben met het verbeteren van het zorgpad van de patiënt. De patiënt staat nog steeds centraal voor mij.’